تغییرات بار: موتورهای پیستونی هیدرولیک در نزدیکی ظرفیت بار نامی خود با بیشترین کارایی کار می کنند زیرا در اینجا پارامترهای طراحی آنها بهینه می شود. هنگامی که بار از این نقطه بهینه منحرف می شود - خواه سبک تر یا سنگین تر - راندمان موتور کاهش می یابد. در بارهای سبک تر، موتور با درصد کمتری از ظرفیت نامی خود کار می کند. این می تواند منجر به افزایش نشتی داخلی در موتور به دلیل تلفات نسبی بیشتر در مقایسه با توان خروجی شود. نشتی داخلی از طریق فاصله بین نواحی پرفشار و کم فشار موتور اتفاق می‌افتد، که هنگام کار در شرایط بار بهینه بیشتر مشخص می‌شود. بنابراین، انتخاب یک موتور با اندازه مناسب برای محدوده بارهای مورد انتظار، تضمین می کند که در شرایط عملیاتی مختلف به حداکثر راندمان نزدیکتر عمل می کند.
فشار و سرعت: راندمان موتورهای پیستونی هیدرولیک به طور قابل توجهی تحت تأثیر فشار و سرعت عملیاتی است. فشارهای بالاتر می تواند منجر به افزایش نشت داخلی شود زیرا سیال از فضای خالی بین اجزای متحرک مانند پیستون ها و دیواره های سیلندر عبور می کند. این تلفات در فشارهای بالاتر به دلیل ویسکوزیته بالاتر سیال هیدرولیک تشدید می شود که باعث افزایش تلفات اصطکاک در سیستم می شود. به طور مشابه، سرعت های عملیاتی بالاتر می تواند بازده حجمی را تحت تاثیر قرار دهد - توانایی موتور برای جابجایی موثر سیال. در سرعت‌های بالاتر، موتور ممکن است برای حفظ نرخ جابجایی سیال بهینه تلاش کند، که منجر به تلفات مکانیکی بالاتر و کاهش راندمان کلی می‌شود. طراحی صحیح سیستم، از جمله انتخاب اجزای درجه بندی شده برای محدوده فشار و سرعت مورد انتظار، به کاهش این تلفات بازده کمک می کند.
دما: دمای سیال هیدرولیک مستقیماً بر ویسکوزیته آن تأثیر می گذارد که به نوبه خود بر راندمان موتورهای پیستونی هیدرولیک تأثیر می گذارد. با افزایش دمای عملیاتی، ویسکوزیته سیال کاهش می‌یابد که به طور بالقوه منجر به نشت داخلی و تلفات اصطکاک درون موتور می‌شود. دماهای بالاتر همچنین می‌تواند بر انبساط حرارتی اجزا، تغییر فاصله‌ها و به طور بالقوه افزایش مسیرهای نشت داخلی تأثیر بگذارد. برعکس، کار در دماهای پایین تر ممکن است به انرژی ورودی اضافی برای حفظ ویسکوزیته سیال و راندمان عملیاتی نیاز داشته باشد. نظارت و کنترل دمای سیال از طریق سیستم‌های خنک‌کننده مؤثر یا شیوه‌های عملیاتی - مانند حفظ سطوح مناسب سیال و استفاده از حسگرهای دما - به کاهش این تلفات راندمان کمک می‌کند و عملکرد ثابت موتور را در شرایط دمایی مختلف تضمین می‌کند.
نوع کنترل: بازده موتورهای پیستونی هیدرولیک بسته به نوع سیستم کنترل مورد استفاده - حلقه باز یا حلقه بسته می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. سیستم های حلقه باز معمولاً بدون توجه به تقاضای بار واقعی، با نرخ جریان و فشار ثابت کار می کنند. این می‌تواند منجر به ناکارآمدی انرژی در طول دوره‌هایی با بارهای مختلف یا شرایط عملیاتی شود، زیرا انرژی هیدرولیک اضافی از طریق شیرهای کمکی دور زده یا تلف می‌شود. در مقابل، سیستم های حلقه بسته به طور مداوم تقاضای بار را کنترل می کنند و جریان و فشار سیال را متناسب با گشتاور و سرعت مورد نیاز تنظیم می کنند. با بهینه‌سازی مصرف انرژی و به حداقل رساندن تلفات غیر ضروری، سیستم‌های حلقه بسته معمولاً بازده بالاتری را در مقایسه با سیستم‌های حلقه باز ارائه می‌دهند. این سیستم‌ها کنترل دقیقی بر عملکرد موتور ارائه می‌کنند و اطمینان می‌دهند که مصرف انرژی با نیازهای بار واقعی مطابقت دارد و مصرف کلی انرژی را کاهش می‌دهد.
